param param parararam

nagsimula ang araw ko sa matinding sakit ng ulo,
kala ko migraine pagtayo ko,
medyo nabawasan hypertension?wag sana


ilang araw na akong masaya kahit na minsan naiinis ako last week sobrang malungkot bakit ganun,
minsan masaya minsan malungkot
di ba pwedeng masaya na lang lagi?
diba pwedeng bawat tao ay masaya palagi?


bakit ba nagkakaproblema ang tao?
"poor coping skills"?
mag sasawa kaba kung lagi kang masaya?
kasi alam ko nakakasawang maging malungkot
sabi ng nanay ni katerina,
kung iniisip mo na buong mundo ang dinadala mo,
just watch the news


sa ngayun walang effect sa akin ito
dahil lubhang kasiyahan nararamdaman ko
may nakikita akong pagbabago sa kalagayan ko
sa kalagayan ng pamilya ko
sa paniniwala ko


dumating na ako sa punto na suko na ako
pero hindi pala dapat
kahit sino sa atin di dapat sumuko
dahil may panahon ang lahat
kailangan mo lang malagpasan ang bawat araw na lumilipas


pero siguro sa dami ng nakita kong sumuko
at nagdahilan na ginawa nila ang lahat
hindi ako naniniwala
dahil ang nag iisang hindi nila ginawa
ay ang umasa


sa mundong ating ginagalawan
at sa pananatili ko ng dalawamput anim na taon dito
ang pinakaimportanteng aral na natutunan ko
ay ang umasa at magpakatatag

wala na sana akong buhay
kung ako ay nawalan ng pag asa


kahit na sabihin nila na ang bawat tao ay may pagkakaiba
naniniwala ako na ang salitang PAG ASA ang di nagkaiba sa atin


hmmm bakit ba ako umabot sa ganito
gutom?


wahahaha


basta ngayun araw na ito napakasaya ko
pagbaba ko subway,
may naririnig akong humuhuni
"param param, parararam, tarum tarum, tarararaum"
umaawit ang matandang lalaki sa aking harapan
nasa walumpong taon na sya
siguro masaya din sya
kagaya ng panahon
at mga ibon na nagliliparan
napaka ganda ng sikat ng araw
malamig pero mainit


;)